Küçük balıkçı köyünü bulma arayışımda Boğaziçi, Türkiye’nin Muğla bölgesinde kayboldum. Daha önce bana Boğaziçi’ne nasıl gidileceği söylendi ama bunun yerine kendimi beni hiçliğin ortasına götüren dar, dağ yollarında giderken buldum.
Sonunda, geri döndüm Bodrum Çılgın “ERKEK” sürücülerin hız sınırını aşarak kendi hayatlarıyla rulet oynadığı ve herkesin o işlek otoyolda olduğu Muğla otoyolu.
Sonunda, dönüşü kaçırmamın sebebinin, bir arabanın dönüşü gösteren tabelayı gizlemesi olduğu ortaya çıktı. Bu noktada içim rahatladı, ancak sabaha kadar olan olaylar, o yoldaki her erkek sürücüyü, erkekliğini ve annesini eleştiren Türkçe küfürler sel gibi dökülüyor dudaklarımdan.
Otobandan ayrıldım, her iki tarafı da derin bataklık arazilerle çevrili uzun düz bir yol ile karşılaştım. Bunun yatakta kalmam gereken bir gün olduğundan emin olarak, kiralık arabamı sulu bir hendekten geri almak için arıza servislerini arayacağım korkusuyla yavaş yavaş devam ettim.
Boğaziçi, Milas’a varış
Boğaziçi köyüne geldiğimi anlayınca korkularım kısa sürede yerini sakinliğe bıraktı. Türkiye’nin birçok yeri gibi iki kimliği olan küçük bir balıkçı köyü. Köye giden ana yolun sol tarafında, iyi bir boyaya ihtiyaç duyan ve hatta muhtemelen daha iyi günler görmüş eski evler var. Bunun tek istisnası, tamamen yerinde olmayan ve açıkçası köyün genel görünümünü, hatta eski evleri bile bozan yeni marka süpermarket.
Ana yolun sağ tarafında, çok uğraştığım geleneksel Akdeniz havasına sahip balık lokantaları var. Deniz kıyısında bulunurlar ve sık sık taze deniz havasının kokusu burun deliklerinizi ezici, keskin bir balık kokusuyla doldurur.
Küçük bir köy ama restoranlarda sıra sıra boş masalar ve minimum turist ve araba varlığı beni hala endişelendiriyordu. Yerlilerden biri bana gecenin bu balıkçı köyünün canlandığı zaman olduğunu söyledi. Zengin Türkler, pahalı şaraplar ve kaliteli yemeklerle ziyafet çekmek için Bodrum’un sahil beldelerinden gelmektedir.
Bu yüzden bir balıkçı köyünde olduğum için öğle yemeğimin ana yemeğinin balık olması gerektiğini düşündüm. Bir restoranda Jumbo kral karides, ahtapot salatası, barbunya ve kalamarın en şatafatlı çeşitlerini sipariş ettim. Kral karideslerinin ve barbunyaların büyüklüğü, bunların ya genetik olarak değiştirilmiş olduklarına, steroidlerle ya da bu bölgedeki deniz suyunun özel bir şey olması gerektiğine inanmamı sağladı.
Böylece Boğaziçi’nin küçük köyünde toplam üç saat geçirdim. Bu uzun bir zaman değil; ancak görülecek pek bir şey yoktu. Kendinizi alışılmışın dışında bir yer bulma ihtiyacı duyuyorsanız, o zaman Boğaziçi’ni ziyaret edin, ancak hayatın aceleye gelmesini veya gününüzün görülecek yerler ve yapılacak şeylerle dolu olmasını beklemeyin. Boğaziçi o kadar rahat ki, muhtemelen aşırı stresten muzdarip olanlar veya hayatın fare yarışından kaçma ihtiyacı duyanlar için daha uygun.
[wp_geo_map]
- Yazar
- yakın zamanda Gönderilenler
- Türkiye’de Kalıcı Olarak Yaşamak ve Taşınmadan Önce Bilinmesi Gerekenler –
- İstanbul’un Ayasofya’sı: 3 Şehrin Hikayesi –
- Efes Antik Kenti ve Ören Yeri Rehberi –
